Eru börn þolendur eða gerendur?

Í dag birtist eftir mig grein í Fréttablaðinu (á bls. 24), en tilefni hennar var furðulegt og óviðurkvæmilegt orðaval í frétt um karl sem úrskurðaður hafði verið í gæsluvarðhald vegna barnakláms og þess að hann hafði sýnt vilja í verki til að hafa kynferðismök við 13 ára barn. Orðalagið sem um ræðir, í frétt blaðsins 9. febrúar var: „... myndskeið er sýndi barn hafa samfarir við fullorðinn mann ....”.

Nú hefur mér verið bent á, að orðalagið er tekið beint upp úr úrskurði Héraðsdóms Reykjavíkur (sjá www.haestirettur.is, málsnr. 75/2007). Þar sést að verið er að fjalla um skýrslutöku hjá lögreglu  5. febrúar, í þessum kafla úrskurðarins, en þar segir orðrétt: "þá sagði hann aðspurður um myndskeið er sýni barn hafa samfarir við fullorðinn mann að hann geti ekki mótmælt ...." Nú er spurn, er það lögreglan sem notar svona orðalag?

Eins og kunnugt er, eru orð tjáning hugsunar þess sem talar.